Maçka Horonu I 4-Kare Yenlik (AsG)

Maçka Horonu Koreografisi : 4- Kare Yenlik (AsG) Maçka Horonu ; 4- Kare Yenlik (Koreografi) Kendimizi bildik bileli bunu savunduk. Sanki farklı şeyler empoze ediyormuşuz gibi hadsiz açıklamaları dikkate almayınız. Horonun Kalbi: Üç Ayak ve Ruhani Estetik Yazan: AsGenç Horon, sadece bir oyun değil; yaşanmışlıkla, melodiyle ve toplulukla bütünleşen ruhani bir haldir. Hesapla, planla değil; hissederek, kendini bırakarak oynanır. Gerçek estetik, bu özden doğar. 🌀 Temel Düzen: Üç Ayak Trabzon, Giresun ve Rum Horonunun özü, tek ve gerçek düzeni: - Düz Horon (Üç Ayak): Temel ritim, denge ve birliktir. - Yenlik: Kollar yukarıda değil, aşağıda dinlenir. Vücut rahatlar, ruh oyuna katılır. - Sıksara (Sera): Zaman değişmeden ayaklar sıkıştırılır. Estetik oynanırsa 10 adımdan fazladır ama zaman hep 10’dur. - Al-Aşağı / Aşağı Alma: Horonun Nirvanasıdır. Aşağı almalar çok farklı olabilir ve eşsiz tavırlar ortaya çıkar , Maçka da bunlarda çok fazla vardır. Grup coşkuya ulaşır, kişi kendini bırakır, içinden geleni yansıtır. Rastlama budur. 🌿 Estetik Yaşanırsa Güzeldir Horon, yaşanarak oynanırsa güzelleşir. Gösteri için değil, ruh için oynanır. - Melodiyle bütünleşmek: %100 uyum - Guruba uyum: %100 birlik Naif, sade, yalın adımlar; ama içten gelen coşku ile halk oyunu hayat bulur. 💫 Horonun Adabı 1. Melodiye tam uyum 2. Guruba tam uyum Bu iki ilke, horonu sıradanlıktan çıkarır; onu yaşayan, yaşatan bir kültür haline getirir. 🧘‍♂️ Horon: Eğlence, Spor, Terapi - Eğlencelidir: Coşku ve neşe taşır. - Spordur: Vücut çalışır, ritimle güçlenir. - Sağlıktır: Ruhsal bir terapi gibidir. Ama hepsi, ancak estetik ve doğru adım basarak oynanırsa hayat bulur. Folklorda koreografi, genel anlamıyla halk danslarının sahneye uyarlanması, kurgulanması ve sanatsal bir bütünlük içinde sunulması sürecini ifade eder. Burada, "koreografi" terimi iki farklı açıdan ele alınır: 1. Dansın Kurgusu ve Sahnelemesi (Yaratıcılık Süreci) Bu, koreografinin günümüzdeki en yaygın kullanımıdır. Hareketlerin Tasarlanması ve Düzenlenmesi: Geleneksel halk dansı adımları, figürleri ve motifleri alınır, ancak bunlar sahneye uygun, estetik ve dramatik bir akış oluşturacak şekilde yeniden kurgulanır, sıralanır ve zenginleştirilir. Buna "adım tasarımcılığı" veya "dans besteciliği" de denilebilir. Sahneye Uygunluk: Halk dansları geleneksel olarak sosyal etkinliklerde (düğün, festival, kutlama vb.) icra edilirken, koreografi onları seyirciye yönelik bir gösteri sanatına dönüştürür. Bu, formasyon değişiklikleri, sahne kullanımı, giriş-çıkışlar ve görsel efektlerin eklenmesini içerir. Anlatım ve Tema: Koreograf, dansın kültürel anlamını, hikayesini veya temasını müzikle ve hareketlerle uyumlu, daha etkileyici bir şekilde aktarmayı amaçlar. 2. Halk Dansları ve Koreografi İlişkisi Geleneksel halk dansları, genellikle kendiliğinden gelişen, kuşaktan kuşağa aktarılan ve bir yaratıcısının sorgulanmadığı danslardır (otantik danslar). Bu otantik danslar için "koreografi" terimi genellikle kullanılmaz. Ancak, folklorun sahne sanatları alanına girmesiyle birlikte: Folklor Malzemesi Olarak Koreografi: Halk danslarının hareketleri, müzikleri, kostümleri ve ritüelleri, profesyonel koreograflar için bir malzeme ve ilham kaynağı olur. Koreograflar bu malzemeyi kullanarak sahneye özel, sanatsal "halk sahne dansları" yaratırlar. Bu, geleneği modern sahne anlayışıyla buluşturur. Folklorun Yansıması: Halk koreografisi, milletin yaşam tarzı, çalışması, gelenek ve görenekleriyle yakından ilişkilidir ve ritmik hareketlerle sanatsal imgeler yaratır. Ulusal kültürün, ruhsal ve maddi yapısının estetik düzeyini yansıtmaya yardımcı olur. Özetle, folklorda koreografi, geleneğin özünü koruyarak halk dansı motiflerini alıp, onları sahne disiplini ve estetiği içinde yeni bir sanatsal yapıya kavuşturma işidir.